***زندگی***

زندگی رسم خوشایندی است .
                                               زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ٬
                                                پرشی دارد اندازه عشق .
زندگی چیزی نیست ٬ که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود.                                 زندگی جذبه دستی است که می چیند .  
زندگی٬ بعد درخت است به چشم حشره .                                        
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد .
زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد . 
                                         زندگی شستن یک بشقاب است.
                                                         زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است.
    هر کجا هستم٬ باشم٬
    آسمان مال من است.                                                                                
واژه را باید شست .
                         واژه باید خود باد ٬ واژه باید خود باران باشد.             
چیز ها را باید بست ٬
زیر باران باید رفت .
                                                                        فکر را ٬ خاطره را ٬زیر باران باید برد .
                                                                           عشق را ٬زیر باران باید جست .
                                                                           زیر باران باید بازی کرد .  
لب دریا برویم ٬                                                       
تور در آب بیندازیم
و بگیریم طراوت را از آب.                               
 
               " سهراب سپهری"