برو .....

سفر به سلامت مهربان

هر کجا قرار است دل داده شوی همان جا نیز ماندگار شو

عشق من بدرقه راهت

برو.....

دعاهای هر شب من و ستاره ها توشه راهت

کوله بارت ،رسیدن تمام ارزوهایت بر سر درخت تمنا تنها آرزوست

آن هم روشنی جاده ی تاریک فردایت

خورشیذ را در چمدانت گذارده ام تا دلتنگ آفتاب این دیار نشوی

...

عطر باران را هم در بقچه ای پیچیدم و همان جا کنار خورشید

.......گذاشتم تا در حسرت بوی غربتش نمانی

هر جا رسیدی عطر باران به آنجا ببخش

....

دلت را به دلی بسپار که شور مجنون لایقش باشد.

برو ولی چرا بی من ؟

 ولی....تو را به خدا از این عاشق دلداده هم خبر بگیر که سخت محتاج است....

سفر به سلامت مسافر ....